Αναρτήσεις

Βιμ Βέντερς:Υπέροχη μέρα

Μια υπέροχη ποιητική ταινία του Βιμ Βέντερς, που αγγίζει πολλά θέματα της σύγχρονης ζωής μας! Η ταινία προσπαθεί να προσεγγίσει τη ζωή και την πραγματικότητα της σύγχρονης Ιαπωνίας. Ο ήρωας μας είναι σε πόλεμο με την καθημερινή ρουτίνα δηλαδή κάθε αλλοτρίωση που προκύπτει σε μια μεγαλούπολη σαν το Τόκυο! Έτσι μέσα από ένα απλό καθημερινό στορυ που αναφέρεται στις σκληρές συνθήκες εργασίας στην υπηρεσία καθαριότητας δημοσίων χωρών καταφέρνει να σκιαγραφεί σχεδόν τα πάντα! Η μουσική επένδυση είναι καταπληκτική, η ηθοποιία εξαιρετική, η σκηνοθετική ματιά σκέτη ποίηση!!!

Τα παιδιά του Χειμώνα

Παρακολούθησα με πολύ ενδιαφέρον την ταινία, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ , του Αλεξάντερ Πέιν.Μέσα από ένα απλό στορυ ο σκηνοθέτης καταφέρνει να αναδείξει την Ανθρώπινη πλευρά της καθημερινότητας ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος της δεκαετίας του 70. Εντυπωσιακό και το φινάλε της ταινίας που αποθεώνει τον Άνθρωπο- Εκπαιδευτικό!

Σινεμά:Poor things

Είδα τη συγκεκριμένη ταινία και έμεινα έκπληκτος απο τα σκηνικά, τα κοστούμια και τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της ταινίας. Ο Λάνθιμος καθιερώθηκε πλέον ως μεγάλος σκηνοθέτης του Holyrood! Έχει την ικανότητα να "πλάθει" σκηνοθεσία και να βρίσκει το κλειδί της κινηματογραφικής επιτυχίας με τις αντίστοιχες εισπρακτικές επιτυχίες! Η ταινία βασίστηκε σε προηγούμενες ταινίες που έχουν γίνει κλασικές στην ιστορία του κινηματογράφου, όπως του Φραγκεσταιν, του βρυκόλακα,της ωραίας της ημέρας,η κρυφή γοητεία της μπορζουαζίας κλπ. Φυσικά ολα αυτα παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους σινεφίλ και αποτελούν το υπόβαθρο της ταινίας του Λάνθιμου,στο γνώριμο για μας ύφος του. Η ερμηνείες των ηθοποιών ήταν φανταστικές με ξεχωριστή την Εμμα Στουν ως Μπέλα Μπάξτερ !Οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις της ταινίας μπορεί να είναι πολλές διότι είναι ένα καλοστημένο παραμύθι!Μια από αυτές ,που με βρίσκει σύμφωνο,έχει να κάνει με το γυναικείο ζήτημα της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Τελευταία πάμπ του Κεν Λοουτς

Εξαιρετική ταινία ενος σπουδαίου σκηνοθέτη. Η ταινία πραγματεύεται τις σχέσεις των ανθρώπων στην καθημερινότητα μιας παμπ. Πολλές καθημερινές ιστορίες εκτυλίσσονται στο βάθος μιας ημέρας, μιας βδομάδας,ενός μήνα και πάει λέγοντας...οι ανθρώπινες ιστορίες βέβαια δεν έχουν τελειωμό! Πόσο μάλιστα που με άριστο τρόπο ο σκηνοθέτης μας χειρίζεται το φακό και μετατρέπει τις απλές ιστορίες σε πανανθρώπινες που μας αφορούν όλους! Έτσι απλά λοιπόν δίνει ένα χαστούκι στην αδιαφορία και σε αυτούς που ασχημονούν γύρω μας. Η μικρη παμπ σε ενα μικρό χωριό πρωην ανθρακωρύχων ,λοιπόν που κρατιέται με το ζόρι από το μεράκι του ιδιοκτήτη , ώστε να μην κλείσει ,είναι το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει τοποθετηθεί το στορυ της ταινίας μας! Μέσα σε αυτό το μικρό υφαίστειο από κατεστραμένες σχέσεις, έρχεται να προστεθεί κάτι που θα πυροδοτήσει το φυτίλι της ανάφλεξης! Η συνέχεια επί της οθόνης. Μην το χάσετε...

Σινεμά :Πεσμένα φύλλα

Παρακολούθησα μια εξαιρετική ταινία του αξιόλογου και βραβευμένου σκηνοθέτη Άκι Καουρισμάκι, που αναφέρεται στο τρόπο ζωής και εργασίας στη Φιλανδική πρωτεύουσα, Ελσίνκι. Εκεί εκτυλίσσεται η ταινία με πρωταγωνιστές δύο σκληρά εργαζομένους νέους και την καθημερινότητα τους.Η ταινία έχει γυριστεί με τέτοιο τρόπο που πλησίαζει τους ήρωες της χωρίς περιτά "φτιασίδια" ,χωρίς καλλωπισμό, έτσι όπως είναι στη πραγματικότητα η ζωή που βιώνουν, ως εργαζόμενοι στη καθημερινή τους ρουτίνα. Η ταινία καρέ καρέ προσεγγίζει τη ζωή των πρωταγωνιστών μας και μας αποκαλύπτει πως αισθάνονται μέσα στον κοινωνικό αλλά και στον προσωπικό τους χώρο. Η Σκηνοθεσία είναι ποιητική και με ένα αριστουργηματικό τρόπο διαπραγματεύεται τις μορφές αλλοτρίωσης που μας κατακλύζουν και μας μελαγχολούν!

Θέατρο:Τρείς ψηλές γυναίκες

Παρακολούθησα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ,μια ξεχωριστή "θεατρική" παράσταση "Τρεις ψηλές γυναίκες" του Έντουαρντ Άλμπι σε σκηνοθεσία Μπομπ Ουίλσον.Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι από μόνο του ως χώρος, εξαιρετικός,που με παρακίνησε να "παρακολουθήσω"την συγκεκριμένη παράσταση, που κατά την γνώμη μου ήταν εκτός της μέχρι τώρα θεατρικής μου παιδείας. Δηλαδή δυσκολεύτηκα πολύ να την παρακολουθήσω, παρόλη την αγάπη μου για τις μοναδικές ερμηνεύτριες και κυρίως για την ανεπανάληπτη Καριοφιλιά Καραμπέτη! Μέσα από την κίνηση των "ηθοποιών - μαριονέτων " στο δεύτερο μέρος της παράστασης συνειδητοποιούμε πως παρακολουθούμε τον ίδιο "χαρακτήρα " σε διαφορετικά στάδια της ζωής του, και το ερώτημα που θέτει το έργο, σε ποια ηλικιακά στάδια, είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι η όχι. Ενα μεγάλο μπράβο στις ηθοποιούς της παράστασης ,επιτέλεσαν ένα άθλο! Από άποψη τεχνική ήταν άψογη. ΑΛΛΑ έτσι που ήταν δοσμένο, ήταν χωρίς θεατρική ψυχή!

Σινεμά:Οι δολοφόνοι του ανθισμενου φεγγαριού

Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού είναι μια ταινία με την υπογραφή από τον Μάρτιν Σκορσέζε, ο οποίος έγραψε το σενάριο μαζί με τον Έρικ Ροθ.Η ταινία αναφέρεται στους Ινδιάνους της Αμερικής με πρωταγωνιστές τους: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Ειναι μάλλον μια περιπέτεια εποχής με στοιχεία αστυνομικού δράματος που εκτυλίσσεται στη δεκαετία του 1920, όταν ο νεαρός Έρνεστ Μπέρκχαρτ ( Λεονάρντο Ντι Κάπριο)επιστρέφει από τον Πόλεμο στην Οκλαχόμα και πιάνειδουλειά κοντά στο θείο του Γουίλιαμ Χέιλ ( Ρόμπερτ Ντε Νίρο). Η ταινία σε διάρκεια 3 ωρών ,καταγραφεί τους τρόπους που χρησιμοποιήθηκαν ώστε να απομακρύνουν και στη συνέχεια να εξοντώσουν τους Ινδιάνους της Αμερικής, με κίνητρο το κέρδος.